Sociëteit ‘Koinoonia’

Sociëteit KoinΩnia is de thuishaven van onze vereniging. Gevestigd in het midden van onze bruisende havenstad staat ons mooie monumentale grachtenpand. Door het pand heen wordt je herinnerd aan de rijke geschiedenis die het met zich meedraagt, maar zie je ook veel moderne invloeden. Deze mix zorgt voor een karaktervol pand wat zelfs na ruim 50 jaar intensief gebruik nog functioneel is voor het dagelijkse reilen en zeilen van onze vereniging.

pand banner

Oprichting R.S.S. KoinΩnia

Onze vereniging heeft echter niet vanaf het begin af aan zich gevestigd in dit pand. Tot de jaren 50 hadden leden van S.S.R.-R. stamkroegen door Rotterdam heen, waar zij vergaderden of borrelden. Dit heeft veel invloed op de onderlinge dynamiek van de vereniging, de disputencultuur is sterker dan ooit. Na de 2e wereldoorlog gaat men op zoek naar een vaste locatie, en die wordt gevonden. Op 24 februari 1950 wordt onze eerste Rotterdamse Studenten Sociëteit KoinΩnia geopend aan de Pieter de Hooghweg door toenmalig burgemeester Prof. Mr. P.J. Oud. De sociëteit was gelegen naast de Nederlandse Economische Hogeschool, de voorloper van de huidige Erasmus Universiteit. Het zag eruit als een soort bunker.

We noemden het de Keet– amice de Vries

Verhuizing naar de Mauritsweg

Wegens uitbreiding van de N.E.H. diende de sociëteit te verhuizen en werd in 1961 een pand aan de Mauritsweg aangekocht. Op 5 maart 1962 werd de R.S.S. “Koinoonia” officieel opgericht en op 18 oktober 1962 werd de nieuwe sociëteit aan de Mauritsweg feestelijk geopend. In 1965 werd het herenhuis naast de sociëteit aangekocht en in de jaren die volgden verbouwd. Op 4 oktober 1968 werd het linkerdeel van het pand geopend. De Mensa die eerst in “de Keet” opereerde, verhuist mee naar de nieuwe vestiging, en groeit binnen de kortste keren exponentieel. Voor vele leden was toentertijd de tuinzaal een begrip, het was de zaal waar werd gegeten en gefeest. Dan slaat het noodlot toe, de Mensa loopt slecht en wordt opgedoekt, en de vereniging heeft hoge schulden. Als creatieve oplossing wordt de tuinzaal verpacht. Café De Eend is geboren.  

Het belangrijkste trefpunt voor leden
van deze vereniging is de bar.
 
– R.S.B. Koi

De eerste gebreken

Een tijd lang loopt de samenwerking tussen de eigenaar van Café de Eend voorspoedig, maar na wat opstootjes en vernielingen is de ondernemer er klaar mee, leden van S.S.R.-R. mogen de zaal niet meer gebruiken voor feesten en partijen. Al gauw merken de leden dat het ontbreken van zo’n feestzaal een gemis is in het studentenleven, en dus worden er plannen gesmeden om een grote verbouwing te starten. Een bijkomstigheid is dat er dan ook wat gedaan kan worden aan de geluidsoverlast, waar de vereniging in toenemende mate klachten over ontving. In 1982 komt het eerste voorstel in de ALV om het pand te renoveren, en ondanks dat er lovend op wordt gereageerd, gebeurd er vrij weinig. Daarom wordt er in 1985 een nieuwe pandcommissie in het leven geroepen, en in 1990 nemen we dan eindelijk afscheid van onze oude sociëteit.

Het pand is door de jaren heen veranderd,
maar de geur is blijven hangen.
– Eeuwmanak (2018)

De verbouwing

De verbouwing blijkt een uitdaging. Bij de start komen eerdere constructiefouten aan het licht, een balkenlaag blijkt aangetast door brandschade en er moet flink wat asbest verwijderd worden voordat er echt begonnen kan worden. De bouwvakkers, leerlingen van de BouwVakPool Rijnmond, een werkervaringsproject voor werkloze jongeren, doen hun best, maar werken niet snel. Het zorgt ervoor dat de verbouwing uiteindelijk 16 maanden duurt, waarbij S.S.R.-R. leden noodgedwongen naar andere cafés en panden in Rotterdam moeten uitwijken. Uiteindelijk wordt op 16 maart 1992 de grootse opening gevierd, genaamd “Het Maurits Terug Feest”. De jaren daarna blijft het rond verbouwingen akelig stil in de R.S.S-KoinΩnia. Hier en daar worden er kleine projectjes aangenomen, zo komt er in 2009 nieuwe airco in de bar, en in 2019 nieuwe airco in de feestzaal (wat een aangename “upgrade” is), maar verder blijft het rustig.

Toekomstblik?

Inmiddels is na ruim 30 jaar leven en feesten in het pand de nodige aftakeling ingezet. In de wandelgangen hoor je dan ook een enkele (o.t.) SB’er fluisteren over een komende verbouwing. Wie weet.. over 16 jaar kan het zomaar eens geregeld zijn…

Sponsoren